Languevoésin-Ch’Cucry

Cha vient éd Wikipedia
- 49° 44′ 54″ N 2° 55′ 55″ E / 49.7483, 2.9319
Languevoésin-Ch’Cucry
Païs drapeau de la France      Franche
Région Picardie
Départémint Sonme
Arondichemint Péronne
Canton Nèle
Code insee 80465
Code possal 80190
Maïeu
 
Jacques Gravet
2008-2014
Intarconmunalitè Conmeunité d’conmeunes
d’ Nèle
Jografie
Coordonnées
jografiques
49° 44′ 54″ N 2° 55′ 55″ E / 49.7483, 2.931949° 44′ 54″ Nord
       2° 55′ 55″ Est
/ 49.7483, 2.9319
  
Altitudes moyenne :
minimale : 57
maximale : 78
Superfichie 4.83 km² (483 ha)
Démografie
Populacion sins
doubes contes
211 gins
(1999)
Dinchité gins/km²
Gintilé
Carte de localisation de Languevoésin-Ch’Cucry

Languevoésin-Ch’Cucry ( Languevoisin-Quiquery in frinsé ) ch' est eune conmeune picarte située dins ch' départmint del Sonme et pi dins l'région Picardie.

Histoère[éditer | modifier ech wikicode]

  • Longpain ch’étôt un molin du marquis d’Nèle édseur l’ rivière Ingon.

N’i-o des sièques, o disoait ch’dicton :

« Ch’Cucry, Longpain, Fort à Languevoésin ».

Aménistrachon[éditer | modifier ech wikicode]

Lisse d’chés maires
innées Idintité Étitchète Qualitè
1844 - Villain    
1912 1918 Ludovic Rouzé    
marche 1994 2008 Pierre Geerem    
marche 2008 2014 Jacques Gravet    
Toutes chés données is n'sont poin coère connues.

Démografie[éditer | modifier ech wikicode]

Évoluchon démografike
1844185119541962196819751982199019992008
360351[1]204[2]204[3]211211215206211206
Nombe r'tenu édpu 1962 : populachon sans doubes conptes

Lius pi monumints[éditer | modifier ech wikicode]

  • L’ Fontaine d’ Saint-Quintin (1872) et pi l’anthieuse capelle dins chl’hamieu ed Ch’Cucry
  • L’capelle funéraire privée del famille Vilain-Léger
  • L’église Note-Danme-éd-la-Nativité (1928)

Notes pi référinches[éditer | modifier ech wikicode]

  • Dins chés innées 1950, l’conmeune ale o té campion d’Franche à ch’ju d’longue paume.
  1. René Boyenval, René Debrie, René Vaillant - Répertoire des Noms de Famille de la Somme en 1849, éd. Éklitra, Anmien, (1972).
  2. Dictionnaire National des Communes de France - Dictionnaire Meyrat, 17e édition, éd. Albin Michel, Paris (1959).
  3. Languevoésin-Ch’Cucry dseur l’site ed l'Insee

Loïens intarnètes[éditer | modifier ech wikicode]