Bérdin-Bérda

Wikamote picard (Ch'lifamote)
Bérdin-Bérda ch'est eune locuchéon advérbiale.
chés gins i dminde:
- Cha vo-ti?
- Cha va bérdin-bérda.
chés térducchons à bérdin-bérda[éditer | modifier ech wikicode]
in frinsé: | "cahin-caha" |
in inglé: | to hobble along (aller bérdin-bérda) - o bin "hobbly-wobbly" |
in éspaingnol: | "así, así" - o bin "a trompicones" |
in italien: | "alla meno peggio" |
in alémint: | "soso, lala" |
in béarnoé: | "bardïn-bardòc" [1] |
din ch'Berry: | "berdi-berda"[2] |
...etc... |
... |
Téorie des géstes vocals [3][éditer | modifier ech wikicode]
Din l'téorie des géstes vocals, in dit éq la fonction d’appel ale sroait à l’origine d'chés mots. Ch'lingache géstuèl i s'est trinsposé dins l' régiste vocal, pour suggérer, mimer, o bin provoquer eune acchon.
L’egzimpe clachique ch'est l'fait d'marcher bérdin-bérda, ou clopin-clopant, o bin cahin-caha. Chés mots lo is trinsposette l'géste.
Véronique[éditer | modifier ech wikicode]
Véronique: De-ci, de là (duo dech beudet - Véronique - opérette ed André Messager (fin XIXe sièke)
Françoé | Picard |
---|---|
"Va chemine, va trottine, va petit âne, va deci-delà |
Va cmine, va treuttine, va piot beudet, va édchi-édlo |
- vir:
origine à cahin-caha[4][éditer | modifier ech wikicode]
El locucheon cahin-caha cha viendrot du latin qua hinc, qua hac (édchi édlo ); o bin cha viendrot dech mot frinsé cahot. L' prumière foés in l'treuve au XIVème siéque édsous la forme kahu-kaha. Rabelais au XVIème siéque il écrit déjo cahin-caha.
Notes pi référinches[éditer | modifier ech wikicode]
- ↑ https://web.archive.org/web/20110225170110/http://www.lebearn.net/diccionari_c.html
- ↑ https://web.archive.org/web/20100903210507/http://monberry.ifrance.com/nouveau_fichier23.htm
- ↑ https://web.archive.org/web/20110905123706/http://sergecar.perso.neuf.fr/cours/langag8.htm
- ↑ http://atilf.atilf.fr/dendien/scripts/tlfiv5/advanced.exe?8;s=2857758990;